پول مفت: استخراج ارزهای دیجیتال در خوابگاه‌های دانشگاه

ماه گذشته گزارشی در مورد استخراج ارزهای دیجیتال توسط تیم سیسکو با این عنوان مطرح شد: «دانش‌آموزان کالج با استفاده از برق خوابگاه به استخراج ارزهای دیجیتال مشغولند.»

بسیاری از دانشجویان بر اساس قراردادی که در ابتدا برای سکونت در خوابگاه می‌بندند، ملزم به پرداخت قبض‌های برق نیستند، در نتیجه این دانش‌آموزان هیچ نگرانی‌ای در مورد افزایش مصرف برق ندارند. این منبع برق رایگانی که در اختیار آنها قرار گرفته این امکان را برای آنها فراهم کرده که بتوانند از ریگ‌های ماینینگ برای استخراج ارزهای دیجیتال استفاده کنند، زیرا تنها هزینه‌ای که آنها برای استخراج یا ماینینگ باید پرداخت کنند، هزینه مربوط به خرید سخت‌افزارهای لازم است. شاید این موضوع برای آن‌ها جالب باشد، زیرا دانشجویانی که به استخراج ارزهای دیجیتال می‌پردازند، درآمدی کسب می‌کنند که با استفاده از آن می‌توانند کتاب‌های لازم برای دانشگاه خود را برای خود خریداری کرده و یا حتی شهریه یک نیمسال و یا مقدار بیشتری از شهریه دانشگاه یا کالج خود را پرداخت کنند.

با این حال، نکته‌ای که در این میان وجود دارد این است: هیچ منبع برق رایگانی وجود ندارد و در واقع یک جایگزین به جای دانش‌آموزان و دانشجویان ملزم به پرداخت هزینه‌های برق خواهد بود.

استخراج در خوابگاه‌ها

استخراج ارزهای دیجیتال در میان دانش‌آموزان چقدر محبوب است؟

محققین امنیتی سیسکو، میزان فعالیت‌های مربوط به ماینینگ را در صنایع مختلف مورد بررسی قرار دادند. این پژوهش توسط فضای ابری پلتفرم امنیتی کمپانی آمبرلا (Umbrella) که بر شبکه ارتباطات مشتریان نظارت دارد، انجام شده تا میزان فعالیت‌های مربوط به استخراج ارزهای دیجیتال را نشان دهد.

بر اساس یافته‌های این تحقیق، مراکز و ساختمان‌های مربوط به دانشگاه‌ها و کالج‌ها از نظر استخراج ارزهای دیجیتال با اختصاص ۲۲ درصد از کل فعالیت‌های ماینینگ به خود، در جایگاه دوم و از نظر مصرف انرژی نیز با اختصاص ۳۴% به خود، در جایگاه دوم قرار دارند.

به گزارش کوین‌تلگراف، با قرار گرفتن در زمستان ارزهای دیجیتال (بازار نزولی ارزهای دیجیتال) در سال ۲۰۱۸ و به تبع آن کاهش قیمت ارزهای دیجیتال، درآمد ماینرها کاهش یافت و این امر سودآوری استخراج را کم کرد. اما نرخ هش همچنان به افزایش خود ادامه داده که نشان‌ می‌دهد با وجود اینکه تعدادی از ماینرها فعالیت استخراج خود را با کاهش سود حاصل از آن متوقف کرده‌اند، استخر ماینینگ جهانی همچنان در حال رشد است.

آستین مک‌براید (Austin McBride) محقق سیسکو در توضیح روند کار خود به پی‌سی‌مگ (PCMag) اینگونه عنوان کرد که شما چهار سال با دستگاه‌های ریگ به کار ماینینگ در اتاق خوابگاه خود می‌پردازید و پس از چهار سال خوابگاه را در حالی که یک تغییر بزرگ برای شما رخ داده، ترک می‌کنید.

مک‌براید اینگونه عنوان کرد که هنگامی که دانشجویان با استفاده از دستگاه‌های ریگ به کار استخراج در خوابگاه‌ها می‌پردازند، از پرداخت هزینه‌های برق مربوط به استخراج ارزهای دیجیتال، اجتناب می‌کنند. همچنین افزود:

سختی استخراج برای بسیاری از ارزهای دیجیتال در زمان انتشار این مقاله بسیار بالاست – که بدین معناست که هزینه برق و اینترنتی که لازم است برای استخراج این ارزها صرف شود از سود حاصل از استخراج آنها بیشتر خواهد شد. اگر کسی در شرایطی باشد که مجبور به پرداخت هزینه‌های مربوط به برق و اینترنت نباشد، در اینصورت فرصت مناسبی برای کسب درآمد خواهد داشت.

کوین‌تلگراف از کمپانی‌های سیسکو و سیسکو‌آمبرلا خواست تا در مورد اینکه کدام دانشگاه‌ها در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند، شفاف‌سازی کند اما تاکنون پاسخی از سمت آنها دریافت نکرده است.

پیش از این نیز گزارش مشابهی توسط شرکت نظارت بر حملات سایبری وکترا (Vectra) در مارس ۲۰۱۸ انجام شد که نشان می‌داد، هم استخراج ارزهای دیجیتال توسط خود افراد و هم سوء استفاده از سخت‌افزارها برای استخراج این ارزها (کریپتو جکینگ) در مراکز دانشگاهی و کالج‌ها بیش از هر صنعت دیگری رایج است.

بر اساس گزارش وکترا، دانشگاه‌ها به اندازه شرکت‌های بزرگ با بودجه بالایی که به بخش آی‌تی اختصاص می‌دهند، قادر به نظارت بر شبکه‌های خود نیستند. در بهترین حالت دانشگاه‌ها و کالج‌ها می‌توانند دانش‌آموزان و دانشجویان را در مورد اینکه چگونه با نصب پچ‌های سیستم عامل و آگاهی داشتن درباره ایمیل‌های فیشینگ یا کلاهبرداری، وبسایت‌های مشکوک و تبلیغات وب، از خود و دانشگاه محافظت کنند، نصیحت کنند.

وکترا در پست وبلاگ خود اعلام کرد که دانش‌‌آموزان و دانشجویانی که از این «برق رایگان» استفاده می‌کنند، شانس این را خواهند داشت که از افزایش قیمت ارزهای دیجیتال بهره برند. مت والمسی، کارگردان اروپا، خاورمیانه و آفریقا در وکترا به کوین‌تلگراف اعلام کرد که حوزه تحقیقات آنها بین‌المللی بوده و نمی‌توانند افشا کنند کدام دانشگاه‌ها در این مطالعه شرکت کرده‌اند:

اطلاعاتی توسط وکترا از موسسات آموزشی در سراسر جهان با نظر به اینکه هر نوع اطلاعات هویتی مربوط به این موسسات ناشناس باقی بماند، ارائه شده است.

بنابراین، در حالی که اشاره کردن به کالج‌ها و دانشگاه‌هایی که به استخراج ارزهای دیجیتال می‌پردازند، بطور دقیق بر روی نقشه سخت است، اما به نظر می‌رسد این پدیده بطور کلی در سراسر دانشگاه‌ها و کالج‌ها محبوب و مورد توجه است. طبق گزارشی که وکترا در اوایل سال جاری منتشر کرد، محبوبیت استخراج ارزهای دیجیتال در بین دانش آموزان، دانشجویان، به ویژه در دانشگاه‌هایی با دانشجویان زیاد، افزایش یافته است.

آیا موضوع به همین سادگی ست؟

یکی از مسائل اصلی در مورد ماینینگ در خوابگاه‌های دانشگاه‌ها این است که باید کاملا محتاطانه و محرمانه انجام شود- در غیر این صورت، ممکن است نگهبانان خوابگاه‌ها سر و صدا را شنیده و شروع به تحقیق درمورد علت آن کنند. مارک داریا (Mark D’Aria)، بنیانگذار و مدیرعامل بیت‌پرو (Bitpro)، که یک شرکت در زمینه نصب و راه‌اندازی تجهیزات استخراج در نیویوک است، در گفت‌و‌گوی خود با کوین‌تلگراف این چنین بیان می‌کند:

من گمان می‌کنم اکثریت استخراجی که در ساختمان‌های دانشگاهی و کالج‌ها انجام می‌شود، آن چیزی که شما در نظرتان است یعنی ریگ‌های استخراج – ماشین‌های بزرگی با چندین واحد پردازنده گرافیکی (GPUs)، که بطور ویژه برای کاربرد به عنوان استخراج ارزهای دیجیتال ساخته شده‌اند، نیست. استفاده از ای‌سیک‌ها (مدارات مجتمع با کاربرد خاص) نیز در این مراکز قطعا به ندرت اتفاق می‌افتد زیرا سر و صدا و گرمایی که این پردازنده‌ها تولید می‌کنند، به قدری زیاد است که نمی‌توان آن‌ها را برای مدت طولانی در خوابگاه‌‌ها تحمل کرد.

مدیرعامل بیت‌پرو عنوان کرد که به نظر می‌رسد اکثر استخراج‌ها در مراکز دانشگاهی و کالج‌ها با استفاده از کامپیوترهای قدیمی دانش‌آموزان و دانش‌جویان صورت گرفته است. بطور مشخص، حتی با وجود بازار نزولی فعلی، دستگاه‌های استخراجی که به صورت دائمی کار نمی‌کنند، می‌توانند درآمد متوسطی را برای صاحبان خود تامین کنند. البته با در نظر داشتن این امر که هزینه‌های برق توسط یک شخص ثالثی پرداخت شود، این درآمد متوسط تامین می‌شود. با توجه به نظر داریا (D’aria):

یک ریگ مخصوص صنعت بازی با یک کارت گرافیک با کیفیت بالا ممکن است بتواند روزانه ۱ دلار تولید کند. اما حتی یک لپ‌تاپ معمولی نیز ممکن است بتواند چند سنت در روز نیز تولید کند. نکته مهمی که وجود دارد این است که تشخیص داده شود حتی ۱ دلار در روز نیز کم است – اگر مجبور به پرداخت هزینه برق نباشید، هیچ دلیلی وجود ندارد که با ریگ مخصوص بازی یا یک لپ‌تاپ قدرتمند استخراج نکنید.

علاوه بر این، تولید ارزهای دیجیتال با استفاده از یک کامپیوتر نیاز به مهارت‌های فنی و دانش خاصی ندارد. داریا افزود کار کردن با سرویس‌هایی مانند نایس‌هش (NiceHash) که یک بازار استخراج ابری ارزهای دیجیتال به حساب می‌آید، بسیار ساده است، به این صورت که با استفاده از خدمات آن می‌توان تنظیم کرد زمانی که از کامپیوتر استفاده نمی‌کنیم، فرآیند استخراج به صورت خودکار انجام شود.

تام (یک اسم مستعار برای حفظ محرمانه بودن)، به عنوان دانشجوی داروسازی دانشگاه می‌سی‌سی‌پی، به کوین تلگراف اعلام کرد که با استفاده از کامپیوتر مخصوص بازی خود به مدت دوماه با نایس‌هش به استخراج بیت‌کوین پرداخته، اما به دلیل استفاده زیادی که از سخت افزار کامپیوتر وی می‌شده و بالا رفتن قیمت کارت‌های گرافیک، این کار راه رها کرده است:

اگر قیمت بیت‌کوین در ۱۵,۰۰۰ دلار باقی مانده بود، من می‌توانستم درآمدی برابر با ۱۲۰ دلار داشته باشم. با شرایط فعلی که قیمت بیت‌کوین در حدود ۴۰۰۰ دلار است نیز با توجه به اینکه من ملزم به پرداخت هزینه برق نیستم، استخراج بیت‌کوین می‌تواند برایم سود‌ده باشد. با این حال، به دلیل فشاری که بر کامپیوترم وارد می‌شود و همچنین بالا رفتن قیمت پردازنده‌های گرافیکی، دیگر این کار را انجام نمی‌دهم.

تام در این باره شفاف‌سازی کرد که به عنوان یک مشاور ساکن در خوابگاه، می‌توانسته اطمینان حاصل کند طبقه آنها تهویه مناسب برای نگهداری تجهیزات ماینینگ را دارد.

اتاقی که تام در خوابگاه در آن ساکن بود طبق اظهارات او در ماه‌های زمستان بسیار سرد می‌شد، بنابراین، گرمای اضافی تولید شده حاصل از استخراج، می‌توانست مفید باشد. وی چنین بیان می‌کند، «من از کامپیوترم به جای یک بخاری در اتاق استفاده می‌کردم.»

با این حال، گاهی اوقات، دانشجویانی که در ساختمان‌های مربوط به دانشگاه‌ها استخراج انجام می‌دهند، از طرف دانشگاه مورد شناسایی قرار می‌گیرند. کن (Ken) (یک نام مستعار برای حفظ محرمانه بودن)، دانشجوی دانشگاه ایالت آریزونا که در رشته فیزیک کاربردی تحصیل می‌کند، یک اسکرین‌شات از ایمیلی از سمت فردی که ادعا می‌کرد از اعضای دانشگاه آریزونا است به کوین‌تلگراف نشان داد. در این ایمیل، به کن اعلام شده بود که توسط تیم امنیتی دانشگاه شناسایی شده که او بر روی دو دستگاه خود از برنامه‌های استخراج ارزهای دیجیتال استفاده می‌کند.

در این ایمیل عنوان شده، «ما از شما می‌خواهیم یا این برنامه‌ها را از روی سیستم‌های خود حذف کرده و یا اگر خودتان از وجود چنین برنامه‌هایی در سیستم‌های خود اطلاعی ندارید، از آنجایی که این برنامه‌ها به عنوان یک بدافزار در سیستم‌های شما کار می‌کنند، با استفاده از یک آنتی ویروس، اقدام به حذف آنها کنید.»

بر اساس اظهارات کن به کوین‌تلگراف، او در آن زمان با استفاده از نایس‌هش به استخراج ارزهای دیجیتال مشغول بوده است. پس از مشورت با سایر ماینرها در ساب‌ردیت‌های مربوط به استخراج بیت‌کوین، کن تصمیم گرفت در زمان ماینینگ از یک شبکه خصوصی مجازی یا همان VPN استفاده کند. کن همچنین افزود:

«من یک وی‌پی‌ان داشتم و مطمئن بودم به درستی کار می‌کند، با فعال شدن این VPN تیم امنیتی دانشگاه دیگر نمی‌توانست فعالیت‌های من را دنبال کند.»

با این حال، هنگامی که کن موفق به استخراج «چند صد دلار»، شد نایس‌هش هک شده واز آنجایی که دانشجویان هنوز ارزهایی که استخراج کرده بودند را به کیف‌پول‌های خصوصی خود انتقال نداده بودند، درصد زیادی از وجوه خود را از دست دادند.

کریس پارتریج (Chris Partridge) که فارغ‌التحصیل محاسبات امنیتی از موسسه فناوری روچستر (RIT) است نیز در دوران تحصیل خود در کالج، از اوایل سال ۲۰۱۵ تا اواسط ۲۰۱۶ به استخراج ارزهای دیجیتال مشغول بوده است. کریس به کوین‌تلگراف این چنین اظهار داشت که، «من در مورد بیت‌کوین کنجکاو بودم و این دلیل و انگیزه خوبی برای یاد گرفتن در مورد آن بود.» روش کریس برای استخراج کمی پیشرفته‌تر از تام و کن بود، زیرا تجهیزاتی که او برای ماینینگ استفاده می‌کرد یک جفت انت‌ماینر (Antminer) شامل یک بی‌اف‌ال مونارچ (BFL Monarch) و یک پروسپرو ایکس‌وان (Prospero X۱) بود. در نتیجه مقدار گرمایی که توسط تجهیزات استخراج او تولید می‌شد بسیار بیشتر بود:

هیچکدام از این ریگ‌های ماینینگ در آن زمان از مدل‌های به روز نبودند و همه آنها در مدل‌های به روز آن زمان خود از نظر ولتاژ مصرفی و سایر پارامترها طوری اصلاح شده بودند که با تولید صدا و گرمای کمتری کار کنند. با وجود زندگی در روچستر (نیویورک)، جایی که هوا همیشه به شدت سرد و یخبندان است، ما ۲۴ ساعت شبانه‌روز پنجره‌های اتاق خود را باز میگذاشتیم (حتی در زمان کولاک‌ها). ماینرها معمولا به این مورد اشاره می‌کردند که استفاده از این تجهیزات به سرعت باعث گرم شدن محل زندگی آنها میشده است. شرایط ناشی از نگهداری این تجهیزات استخراج برای من و هم‌اتاقی‌هایم با چالش‌های مختلفی همراه بود.

پارتریج عنوان کرد که با وجود چندین بازرسی از اتاق‌های خوابگاه که به دلایل نامربوط با ماینینگ بود، او هیچ‌گاه گیر نیفتاده است. او چنین افزود که به نظر می‌رسید کسی به مسئله ماینینگ و تجهیزات ماینینگ من توجهی نمی‌کند، شاید تجهیزات مورد استفاد من برای استخراج در نگاه اول عجیب به نظر می‌رسیدند اما هیچ تحقیق بیشتری درمورد استخراج و تجهیزاتی که استفاده می‌کردم توسط دانشگاه انجام نشد.

با وجود اینکه نمی‌توان این را یک پایان پرسود برای دانشجوی سابق RIT دانست، اما او با ۰.۴ بیت‌کوین درآمدی که از استخراج ارزهای دیجیتال کسب کرده بود و فروش آنها در قیمت ۶۰۰۰ دلار فارغ‌التحصیل شده و خوابگاه دانشگاه را ترک کرد. درآمدی که درست سر وقت به دست پارتریج رسید: او برای گذراندن زندگی خود در دوره کارآموزی نیاز به پول نقد داشت، که از این طریق تامین شد. پس از خرج کردن این پول برای هزینه‌های جاری زندگی برای مدت چندماه، حتی مقداری از آن پول برای خریدهای غیر ضروری او باقی ماند:

من یک ربات رومبا نیز خریدم، (ربات رومبا یکی از سری مدل‌های ربات‌های تمیز کننده‌ای ست که توسط شرکت آی‌ربات (iRobot) ساخته شده است) زیرا اگر یک چیزی وجود داشته باشد که من بخواهم درآمد حاصل از استخراج خود را صرف آن کنم، آن چیز ربات رومبا است.

داستان‌های موفقیت‌آمیزتری درباره استخراج ارزهای دیجیتال در مراکز دانشگاهی و کالج‌ها نیز وجود دارند: مارکو استرنگ (Marco Streng) مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران شرکت جنسیس ماینینگ (Genesis Mining)، که یک شرکت بزرگ در زمینه استخراج ابری ست و فارم‌های آن در چندین کشور قرار دارند، ادعا می کند کار خود را در سال ۲۰۱۳ و در اتاق خود در خوابگاه دانشگاه شروع کرده است. او از گفتن نام دانشگاهی که در آنجا مشغول به تحصیل بوده امتناع کرد، اما اظهار داشت که چنین چیزی می‌تواند در هر دانشگاهی در سرتاسر جهان صادق باشد.

وی در ادامه چنین عنوان کرد:

اتاق مربعی ۱۰ تا ۱۳ متری من در خوابگاه از گرما مانند حمام سونا شده بود و سروصدای آن خیلی زیاد و آزاردهنده بود. ما سعی کردیم با قرار دادن چندین بالش بر روی تجهیزات ماینینگ سر و صدای آن را کم کنیم و با قرار دادن آن در کنار پنجره، گرمای تولید شده توسط آن را نیز به بیرون از اتاق انتقال دهیم.

استرنگ همچنین عنوان کرد که با وجود اینکه سر و صدای ناشی از آن می‌تواسنت توجه‌ها را به خود جلب کند اما به نظر می‌رسید سر و صدای زیادی به همسایه‌ها نمی‌رسید و کسی شکایتی نداشت. او همچنین افزود:

با وجود گرما و سر و صدایی که تولید می‌کرد آزاردهنده بود، اما این مسئله در واقع به عنوان یک مصالحه برای من بود. من در آن زمان درباره ماینینگ بسیار هیجان‌زده بودم و اشتیاق داشتم، زیرا جنبه اقتصادی بسیار مثبتی برای من داشت- پول تولید می‌کرد.

حوالی سال ۲۰۱۴ استرنگ متوجه شد که تعداد زیادی از دانشجویان شروع به راه‌اندازی ریگ‌های ماینینگ در مراکز دانشگاهی کرده‌اند. این شایعه به سرعت گسترش یافت، و در نتیجه تبعاتی نیز به همراه داشت، قبض برقی که دانشجویان خوابگاه‌ها باید پرداخت می‌کردند به میزان قابل توجهی افزایش یافت.

هنگامی که بازار ارزهای دیجیتال شروع به رشد کرد و فعالیت استخراجی که توسط استرنگ انجام می‌شد بسیار سود‌ ده شد، او به این فکر افتاد که می‌تواند«چند هزارتا از این دستگاه‌های ماینینگ را راه‌اندازی کند»، و استخراج ارزهای دیجیتال را در مقیاس صنعتی بکار گیرد.

استرنگ برای کوین‌تلگراف چنین بیان کرد که این فکر منجر به پیدایش جنسیس ماینینگ که یکی از بزرگترین شرکت‌های ماینینگ است، شد. وی همچنین ادامه داد:

من واقعا خوشحالم که این کار را در خوابگاه انجام دادم و این فرصت را پیدا کردم تا با این صنعت آشنا شوم. در غیر اینصورت، تاسیس این شرکت هیچ‌گاه محقق نمیشد.

چقدر قانونی و اخلاقی ست؟

در حالی که به نظر می‌رسد هیچ دانشگاهی سیاست خاصی در رابطه با استخراج ارزهای دیجیتال در مراکز وابسته به خود نداشته باشد، اما در ژانویه ۲۰۱۸، دانشگاه استنفورد یک هشدار عمومی علیه استخراج ارزهای دیجیتال در مراکز مرتبط با دانشگاه‌ها و کالج‌ها منتشر کرد و این چنین اظهار داشت که مراکز دانشگاهی و کالج‌ها نباید برای کسب منافع و درآمدهای شخصی مورد استفاده قرار گیرند. این هشدار توسط مسئولان امنیتی دانشگاه نیز عنوان شد:

استخراج ارزهای دیجیتال زمانی که هزینه‌های محاسباتی آن به حداقل برسد، سودآور خواهد بود، که متاسفانه این موضوع منجر به در معرض تهدید قرار گرفتن سیستم‌ها، سوء استفاده از تجهیزات پردازنده‌ای دانشگاه‌ها و تجهیزات استخراج شخصی با استفاده از برق مراکز دانشگاهی می شود.

در واقع، به نظر می‌رسد بسیاری از دانشگاه‌ها، استفاده از منابع و تجهیزات دانشگاهی برای دستیابی به درآمد شخصی- از جمله مواردی که در این مقاله به آنها اشاره شد را ممنوع اعلام کرده‌اند. برای مثال، دستورالعمل استفاده از کامپیوترها در موسسه RIT اینگونه وضع شده است:

هیچ یک از اعضای موسسه RIT نمی‌توانند از اکانت محاسباتی RIT و یا هر نوع تجهیزات ارتباطی متعلق به RIT برای راه‌اندازی یک کسب و‌کار ، ارائه خدمات تجاری و یا تبلیغ برای یک موسسه تجاری، استفاده کنند. مطابق با سیاست‌های خاص دیگر این دانشگاه، اعضای موسسه RIT نباید منافع این دانشگاه را از بین ببرند یا از منابع آن برای منافع شخصی و یا منافع نهادهای غیردانشگاهی استفاده کنند.

با این‌حال، نداشتن قوانین خاص برای استخراج ارزهای دیجیتال ممکن است منجر به ایجاد مشکلات مالیاتی برای موسسات آموزشی‌ای شود که خواسته یا ناخواسته چنین فعالیت‌هایی در مراکز آنها صورت می‌گیرد. سلوا اُزلی، وکیل و حسابدار بین‌المللی به کوین‌تلگراف چنین اعلام کرد:

با توجه به اینکه هزینه برق معمولا در شهریه تحصیل یا اجاره بهای سکونت دانشجویان گنجانده می‌شود، لازم است تا سیاست‌گذاری‌های لازم از جانب دانشگاه‌ها در رابطه با اینکه استخراج ارزهای دیجیتال در مراکز و ساختمان‌های دانشگاهی مجاز است یا خیر و اگر مجاز باشد آیا لازم است یک هزینه اضافی بابت استخراج ارزهای دیجیتال از دانشجویان گرفته شود و یا خیر، وضع شود. اگر دانشگاه‌ها سیاست‌گذاری مناسبی در این‌باره نداشته باشند، در معرض مشکلات مالیاتی قرار می‌گیرند. طبق مطلبی که در بخش ۴ اطلاعیه ۲۰۱۴-۲۱ عنوان شده، استخراج ارزهای دیجیتال که به عنوان یک فعالیت خدماتی شناخته می‌شود باید به عنوان یک درآمد معمول در نظر گرفته شده و هزینه‌های مربوط به استخراج- از جمله هزینه‌های برق- بر مبنای درآمدی که از آن حاصل شده، کسر شود.

از منظر اخلاقی نیز، بررسی این موضوع کمی پیچیده است و نظرات افراد، حتی در میان کسانی که از استخراج ارزهای دیجیتال در فضاهای دانشگاهی بهره می‌برند نیز متفاوت است.

«من هزینه اجاره یک اتاق در خوابگاه دانشگاه را پرداخت کرده بودم و از آنجایی که هیچ جزئیات صریحی در قرارداد اجاره مبنی بر پرداخت جریمه در صورت استفاده بیش از حد برق وجود نداشت، من اینگونه برداشت کردم که همه شرایط مناسب است، به ویژه اینکه به دلیل اینکه دمای اتاق‌ها توسط دانشجویان قابل کنترل نبود، من مجبور بودم از یک بخاری برقی برای کنترل دمای اتاق خودم استفاده کنم،» این صحبت‌های تام از دانشگاه می‌سی‌سی‌پی بود که راه‌اندازی و استفاده از ریگ‌ ماینینگ در اتاق خود را انکار می‌کرد.

دیدگاه پارتریج از موسسه تکنولوژی روچستر RIT بیشتر منتقدانه بود. او در صحبت‌های خود با کوین‌تلگراف چنین اظهار داشت که استخراج ارزهای دیجیتال در خوابگاه‌های دانشگاهی از نظر اخلاقی درست نیست. در واقع هزینه‌های مربوط به مصرف برق برای من رایگان بود اما متاسفانه بطور کلی رایگان نبود و دانشگاه ملزم به پرداخت آن بود. دانشجوی سابق RIT اینطور ادامه می‌دهد که حساب کرده که در زمان استخراج ارزهای دیجیتال در خوابگاه دانشگاه با فرض ثابت ماندن هزینه نرخ برق مصرفی دانشگاه، باید ۲۰۰ دلار بابت هزینه برق مصرفی مربوط به استخراج به دانشگاه پرداخت کند. وی همچنین ادامه می‌دهد که:

اکثر افرادی که ادعا می‌کنند ماینینگ در مراکز دانشگاهی اخلاقی ست یک پارامتر مهم را در نظر نمی‌گیرند: این کار بدون ریسک نیست. خوابگاه‌های دانشجویی برای نگهداری و استفاده از تجهیزات الکترونیکی مختلف طراحی نشده است و اگر آتش سوزی ناشی از این تجهیزات صورت گیرد این خوابگاه‌ها به صورتی نیستند که بتوانند آتش را مهار کرده و در نتیجه می‌تواند منجر به وارد شدن خسارت بزرگی به زندگی آنها شود.

استرانگ، مدیر عامل شرکت جنسیس ماینینگ، معتقد است که، دانش‌آموزان و دانشجویان می‌توانند از طریق ماینینگ در شبکه غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال شرکت داشته باشند اما نباید از منابع موجود در دانشگاه برای این کار استفاده کنند و یا اگر امکان استفاده از منابع دانشگاه وجود دارد، حتما مسئولین دانشگاه را در جریان کاری که قصد دارند انجام دهند، بگذارند. استرانگ چنین بیان کرد که، من فکر می‌کنم اگر دانش‌آموز یا دانشجویی بخواهد در اتاق خود در خوابگاه دانشگاه یا کالج به استخراج ارزهای دیجیتال بپردازد، بسیار خوب است، اما نکته‌ی اساسی که در این باره وجود دارد این است که هزینه برق مصرفی برای این کار را باید خودش پرداخت کند.

مسئله جدیدی که در مورد ایده کلی ارزهای دیجیتال می‌توان به آن اشاره کرد این است که فردی که در اتاق کوچکی زندگی می‌کند با استفاده از استخراج این ارزها می‌تواند انرژی برق را به پول تبدیل کند. اما موارد مختلفی در این حوزه باید در نظر گرفته شود، نه تنها در مکان‌های آموزشی- بلکه در هر جای دیگری که یک شخص هزینه برقی را بابت برق مصرفی یک مکان مشخص استفاده می‌کند، باید به این مسئله توجه شود که از آنجایی که هزینه برق مصرفی بدون در نظر گرفتن اینکه هر شخص چقدر برق مصرف کرده، معمولا بین ساکنین ساختمان تقسیم می‌شود، بقیه ساکنان نیز مجبورند هزینه برقی برابر با او پرداخت کنند. من فکر می‌کنم چنین مواردی باید در توافق‌نامه‌ای ذکر شود، تا مشکلی به وجود نیاید.

بنابراین، اگر دانشگاه‌ها نسبت به ماینینگ در مراکز دانشگاهی همچنان بی‌توجه بوده و از آن چشم‌پوشی کنند، احتمال دارد این پدیده باقی مانده و به دانش‌آموزان و دانشجویان این امکان را بدهد تا حداقل درآمدی از این طریق کسب کنند.

داریادر این باره چنین عنوان می‌کند:

من نمی‌توان تصور کنم دانش‌آموز یا دانشجویی وجود داشته باشد که نخواهد ۳۰ دلار در ماه و یا حتی ۵ دلار در ماه درآمد داشته باشد. حتی اگر آنها برای تامین نیازهای اساسی خود به درآمد کمی نیاز داشته باشند، استخراج ارزهای دیجیتال در خوابگاه می‌تواند این درآمد را برای آنها محقق کند. زمان زیادی طول نخواهد کشید تا افراد جوان دریابند استفاده از ارز دیجیتالی مانند اتریوم چقدر ساده است، به ویژه اینکه هنگام استفاده از این ارزهای دیجیتال والدینشان نمی‌توانند بر معاملات و مخارج آنها نظارت داشته باشند.