تکنولوژی بلاکچین امکان ساخت یک دنیای غیرمتمرکز را به ما میدهد. در این جامعهی جدید، ارزهای رمزنگاریشده، اصلیترین شیوهی پرداخت هستند، گمنامی مطلق حکمفرماست و اقتصاد کاملاً غیرمتمرکز است. این موضوع، در کنار مزایای متعدد، زیانهای بسیاری نیز دارد. به بیان دیگر، پیش از کشف الکتریسیته صندلی الکتریکی نیز وجود نداشت.
گمنامی بیش از حد:
ارزهای رمزنگاریشدهای مانند Monero ، ZCash و Ether ویژگیهایی در راستای گمنامی به کاربران خود ارائه میدهند که مورد استقبال آنها نیز قرار میگیرد زیرا همه ترجیح میدهند تراکنشهای خود را خصوصی نگه دارند. با این وجود، این موضوع ریسک فعالیتهای مجرمانهی خاصی را نیز افزایش میدهد؛ مواردی از قبیل پولشویی، خرید و فروش آنلاین مواد مخدر و اسلحه و همینطور فرار مالیاتی.
بازار ارزهای رمزنگاریشده قابل دستکاری است:
در حال حاضر ارزش بازار ارزهای رمزنگاریشده بالغ بر ۹۰ میلیارد دلار است. فیسبوک با ۴۷۵ میلیارد دلار حدود ۵برابر این بازار ارزش دارد. این موضوع کوچک بودن بازار ارزهای رمزنگاریشده را به خوبی نمایش میدهد.
ما در جامعهای زندگی میکنیم که نیمی از ثروت دنیا در اختیار یک درصد از جمعیت جهان است. اما در بازار ارزهای رمزنگاریشده، توزیع ثروت بُعد جدیدی یافته است و این موضوع ناشی از دشواریهای موجود در کسب این داراییهاست. در حال حاضر ۳۱۵ آدرس بیتکوین، مالک ۲۵ درصد از سکههای در گردش هستند. این موضوع، برای مدیریت بازار یک تهدید جدی است.
یک شرکت غیرمتمرکز یا یک ارز رمزنگاریشده، سلسله مراتب فرماندهی ندارند. اگرچه این موضوع مزایای بسیاری دارد، ممکن است مشکلات و ناکارآمدیهایی را نیز موجب شود. به عنوان یک نمونه میتوان به وضعیت فعلی بیتکوین اشاره کرد. ماههاست مقیاسپذیری بیتکوین مورد مناقشهی توسعهدهندگان اصلی، ذینفعان و معدنچیهای(Miners) بیتکوین است. با این وجود، هر یک از طرفین به شدت به دنبال منافع خود هستند. این موضوع حصول توافق میان طرفین را با مشکل مواجه میسازد و انشعاب بیتکوین که در تاریخ ۱ آگوست رخ داد نیز ناشی از همین موضوع است.
با این وجود لازم است به یاد داشته باشیم که مزایای بلاکچین قطعاً بیشتر از زیانهای آن است.