استخراج ترکیبی (Combined Mining)

استخراج ترکیبی یک روش ماینینگ است که به کاربر اجازه می دهد روی دو بلاک چین مختلف استخراج کند. اگر پروتکل اجماع و عملکرد هش دو بلاک چین مختلف یکسان باشد، ماینرها می توانند با استفاده از روش استخراج ترکیبی بدون از دست دادن کارایی و امنیت، استخراج کنند. با این روش ترکیبی، یک ماینر می تواند از چندین شبکه پاداش دریافت کند و در نهایت سود بیشتری کسب نماید. مهمترین مزیت استخراج ترکیبی، جلوگیری از حملات 51 درصدی است. در این حملات، کلاهبرداران کدهای مخرب را پیدا می‌کنند یا قدرت هش کافی برای کنترل یک بلاک چین را جمع‌آوری می‌کنند؛ البته این روش معایبی هم دارد. به عنوان مثال، ماینر باید پهنای باند و فضای ذخیره سازی اضافی داشته باشد. برای آشنایی با این فرآیند استخراج، تا انتهای مطلب با ما همراه باشید. 

تاریخچه استخراج ترکیبی ارزهای دیجیتال 

هدف استخراج ارزهای دیجیتال تولید ارزهای جدید و عرضه آنها به بازار است. این روش برای به دست آوردن ارز دیجیتال در سال 2014 شکل جدیدی به خود گرفت، در این سال یک مدل استخراج جدید معرفی شد که در آن یک ماینر می تواند بلاک های جدید را در دو یا چند بلاک چین مختلف استخراج کند. مفهومی که امروزه به عنوان استخراج ترکیبی شناخته می شود. اگرچه بلاک چین هر ارز دیجیتال یک محصول کاملا مستقل است و از زنجیره های دیگر عبور نمی کند، اما این امکان برای ماینرها وجود دارد که از قدرت استخراج خود (هش ریت) برای ایجاد یک هش معتبر برای هر دو شبکه استفاده کنند. 

روش کار استخراج ترکیبی 

فرآیند راه اندازی و اجرای این استخراج کمی پیچیده است. برای شروع استخراج، باید دو ارز رمزپایه را پیدا کنید که الگوریتم های هش یکسانی دارند. Scrypt، Equihash و SHA-256 برخی از محبوب‌ترین الگوریتم‌های اثبات کار هستند که در حال حاضر توسط ارزهای دیجیتال اصلی مانند بیت‌کوین، لایت‌کوین، زی کش و غیره استفاده می‌شوند. اثبات کمکی کار یا استخراج ترکیبی، رابطه بین دو بلاک چین است که در آن یک زنجیره به کار دیگری اعتماد می کند و بلوک های AuxPOW را می پذیرد. این فرآیند به خودی خود شامل دو بلاک چین است، یکی بلاک چین کمکی و دیگری بلاک چین والد. بلاک چین کمکی، بلاک چینی است که کار از سایر بلاک چین ها را می پذیرد؛ بنابراین، بلاک چین کمکی باید توسعه یابد و قبل از اینکه آماده مشارکت در ماینینگ ترکیبی شود، تنظیمات بیشتری را پشت سر بگذارد.

اولین مرحله در فرآیند استخراج ترکیبی، ترکیب مجموعه ای از تراکنش ها برای هر دو بلاک چین است. این دو زنجیره دارای سطوح دشواری متفاوتی هستند که معمولاً سطوح زنجیره اصلی بسیار بالاتر از زنجیره کمکی است. برای زنجیره اصلی، تقریباً هیچ تفاوتی بین بلوک استخراج شده معمولی و بلوک استخراج شده ترکیبی وجود ندارد؛ بنابراین، نیازی به تغییر کد کامل گره بلاک چین والد نیست. برای زنجیره کمکی، یک بلوک استخراج شده به روش معمولی با کد اصلی پذیرفته می شود؛ با این حال، یک بلوک استخراج شده به عنوان بخشی از یک فرآیند استخراج ترکیبی نیاز به اصلاح کد AUX دارد. بلاک چین والد نیز جایی است که ماینینگ واقعی انجام می شود. در اینجا، فقط بلاک چین کمکی باید از منطق اثبات کار کمکی آگاه باشد. بلاک چین مادر دارای بلوک های معتبر است، بنابراین نیازی به آگاهی از این منطق ندارد. 

مزایای استخراج ترکیبی 

استخراج ترکیبی مزایای بسیاری دارد که از مهم ترین آنها می توان به افزایش امنیت بلاک چین، بهبود قدرت محاسباتی، کاهش رقابت بین جفت ارزهایی که در آنها استخراج ترکیبی انجام می شود و حفاظت از زنجیره مادر اشاره کرد.

1- افزایش امنیت بلاک چین کمکی، جذب سرمایه گذاران بیشتر

ترکیب یک زنجیره کمکی با یک زنجیره والد به قدرت هش اضافی دسترسی می دهد که آنها را از حملات 51٪ محافظت می کند. ارز دیجیتال امن تر برای سرمایه گذاران جذاب تر است. بهترین مثال دوج کوین است که پس از اعلام استخراج ترکیبی با لایت کوین، ارزش بازار خود را تقریباً دو برابر کرد.

2. صرفه جویی در قدرت محاسباتی، افزایش سودآوری

استخراج ترکیبی فرآیندی است که در آن یک ماینر دو معادله را به طور همزمان حل می کند. یک ماینر علاقه مند به استفاده از منابع خود برای استخراج حداکثری ارزهای دیجیتال است. استخراج دو ارز با مقدار برق یکسان به ماینرها کمک می کند تا منابع را ذخیره کنند و در عین حال مقادیر مساوی قدرت هش را برای هر دو شبکه فراهم کنند. این امر باعث کاهش هزینه های برق نیز می شود؛ آنها همچنین می توانند درآمد بیشتری داشته باشند. 

3- زنجیر والد آسیبی نمی بیند

در استخراج ترکیبی، زنجیره مادر هیچ کار اضافی انجام نمی دهد. زنجیره والد فقط باید هش های زنجیره ای کمکی را که از طریق تراکنش ورود به سیستم اضافه می شوند مدیریت کند که به منابع کمی نیاز دارد.

4- کاهش رقابت بین ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال برای استخراج باید با یکدیگر رقابت کنند. هنگامی که یک ماینر تصمیم به استخراج یک ارز دیجیتال می‌گیرد، سایر ارزها ضرر می‌کنند. استخراج ترکیبی به ارزها اجازه می دهد تا بر اساس شایستگی های خود رشد کنند و مجبور نباشند برای استخراج با یکدیگر رقابت کنند.

معایب استخراج ترکیبی

برخی از افراد با استخراج ترکیبی مخالف هستند زیرا کاملا رایگان نیست. یک ماینر باید پهنای باند و فضای ذخیره سازی اضافی را خریداری و مدیریت نماید تا شروع به استخراج ترکیبی کند. این مشکلی برای استخرهای استخراج بزرگ نیست زیرا آنها منابع لازم برای گسترش شبکه های خود را دارند. با این حال، اپراتورهای کوچکتر ممکن است در مدیریت چندین زنجیره به طور همزمان با مشکل مواجه شوند. همچنین این مشکل وجود دارد که زنجیره کمکی مجبور به انجام یک هارد فورک برای استخراج ترکیب می شود.

جفت ارزهای مناسب استخراج ترکیبی

جفت ارزهای مناسب برای استخراج ترکیبی بیت کوین و namecoin، لایت کوین و دوج کوین هستند.

بیت کوین و نیم کوین (namecoin)

ادغام بیت کوین و نیم کوین اولین استخراج یکپارچه در اکوسیستم کریپتو است که در اوایل سال 2014 انجام شد. هر دوی این ارزهای دیجیتال از الگوریتم استخراج SHA-256 استفاده می کنند و این مشکل استخراج ترکیبی را برای آنها ممکن کرد. اگرچه نیم کوین (NMC) در آن زمان در بین ارزهای رمزپایه رتبه بالایی داشت، در حال حاضر با وجود ادغام آن در شبکه بیت کوین، در رتبه 392 در بین ارزهای دیجیتال قرار دارد. در حالی که بیت کوین همچنان ارز پیشرو در بازار است و بیشترین حجم بازار را دارد.

دوج کوین و لایت کوین

چند ماه پس از راه اندازی دوج کوین در سال 2013، بنیانگذاران آن تصمیم گرفتند به شبکه AuxPoW بروند و در سپتامبر 2014 با شبکه لایت کوین ادغام شوند. این ادغام باعث شد که قیمت میم کوین تنها در یک مدت سر به فلک بکشد. چند هفته، با افزایش ارزش دوج کوین بیش از 180٪. این ادغام همچنین رتبه بندی دوج کوین و لایت کوین را بهبود بخشید. پس از این ادغام شبکه، لایت کوین وارد 10 بازار برتر در بازار ارزهای دیجیتال شد. استخراج ترکیبی امنیت دوج کوین را به میزان قابل توجهی افزایش داده است.

چگونه استخراج ترکیبی امنیت را بهبود می بخشد؟

یک ارز دیجیتال می تواند قربانی یک حمله 51 درصدی شود. حمله 51 درصدی رویدادی است که در آن هکرها یک اکسپلویت (کد مخرب) پیدا می‌کنند یا قدرت هش کافی برای کنترل یک بلاک چین را جمع‌آوری می‌کنند. چنین حملاتی برای ارزهای دیجیتال بزرگ مانند بیت کوین مشکلی ایجاد نمی کند. نرخ هش این ارزهای دیجیتال به قدری بالا است که نمی‌توان یک کد مخرب یا حتی یک گروه از کدهای مخرب را در کنار هم قرار داد و یک حمله 51 درصدی را به شبکه انجام داد.

برای یک ارز کوچکتر، این حملات تبدیل به یک چالش می شود. یک ارز دیجیتال با نرخ هش پایین را می توان با قدرت هش کمی پشتیبانی کرد. اگر کدهای مخرب موفق به کنترل چنین شبکه ای شود، می تواند از آن سوء استفاده کرده و آن را مجبور به انجام هر کاری کند. در این حالت، مهاجم می ‌تواند برخی از تراکنش ‌ها را سانسور کند، سایر ماینرها را از دریافت پاداش استخراج منع کند یا هزینه ‌های مضاعف را به کاربران تحمیل کند. ماینینگ ترکیبی به ماینرها اجازه می دهد تا قدرت هش خود را به این ارزهای رمزپایه ضعیف تر بدهند. در استخراج ترکیبی که به عنوان اثبات کار کمکی نیز شناخته می‌شود، هر دو ارز دیجیتال می‌ توانند همزمان از افزایش نرخ هش، بهره ببرند. این مزایا شامل افزایش امنیت است. این روش برای اولین بار توسط Namecoin در سال 2011 با بیت کوین به عنوان ارز دیجیتال مادر استفاده شد.