بلاک چین اتریوم چیست؟

اتریوم یک ارز دیجیتال با سیستم مبتنی بر بلاک چین است؛ بلاک چین اتریوم فضایی کاملا مجزا از بلاک چین های دیگر دارد. از آنجایی که ارز اتریوم غیرمتمرکز است، در سراسر جهان توسط گره‌ها کنترل می‌شود، تفاوت‌هایی شکل می‌گیرد. اتریوم به گونه ای طراحی شده است که مقیاس پذیر، قابل برنامه ریزی، ایمن و غیرمتمرکز باشد. Ethereum blockchain انتخاب مناسبی برای توسعه دهندگان و مشاغلی است که قصد دارند خدمات و محصولات خود را بر اساس بلاک چین به صورت غیرمتمرکز ارائه دهند. در این مقاله به معرفی بلاک چین اتریوم و توضیح انواع روش های معاملاتی اتریوم می پردازیم.

معرفی بلاک چین اتریوم 

اتریوم یک بلاک چین بسیار منحصر به فرد دارد. عملکرد این بلاک چین کاملاً متفاوت از سایر بلاک چین های بومی مانند بیت کوین و غیره است. علاوه بر این، “ETH” یا اتر یک کوین خاص از بلاک چین اتریوم است که در صرافی های رمزنگاری معامله می شود. این کوین به روش های دیگری در فضای ارزهای دیجیتال استفاده می شود.

به طور کلی باید گفت که اتریوم یک سیستم عمومی و باز مبتنی بر بلاک چین است. Ethereum blockchain سیستم پرداخت و زبان برنامه نویسی خاص خود را دارد. از آنجایی که ارز اتریوم کنترل کننده مرکزی ندارد و غیرمتمرکز است، توسط سیستم های کامپیوتری مختلف در سراسر جهان کنترل می شود. این کاربرانی که کنترل اتریوم را به دست می‌گیرند «نود» نامیده می‌شوند. یکی از وظایف این گره ها ایجاد امنیت شبکه است. داده های اتریوم به صورت محرمانه در سرور مرکزی ذخیره نمی شود. در عوض، تمام اطلاعات بین این گره ها توزیع می شود و هر یک از آنها یک کپی از داده های بلاک چین اتریوم دارند.

در نهایت، بلاک چین اتریوم یک شبکه غیرمتمرکز است که توسط هیچ سازمان یا موسسه ای کنترل نمی شود. برای خرید کوین های اتریوم، به سادگی یک حساب در یک صرافی باز کنید و ارز اتریوم خود را معامله کنید.

تاریخچه بلاک چین اتریوم

شبکه بلاک چین اتریوم اولین بار در سال 2013 توسط ویتالیک بوترین راه اندازی شد. قبل از راه اندازی این بلاک چین، او یکی از اعضای جامعه بیت کوین بود و مقالات مهمی در رابطه با ارزهای دیجیتال نوشت. علاوه بر این، ویتالیک بوترین و شخص دیگری در طول کار خود مجله بیت کوین را تأسیس کردند. ویتالیک بوترین می گوید: «بیت کوین یک نیاز اساسی دارد، یعنی یک زبان برنامه نویسی برای ایجاد برنامه های غیرمتمرکز. » پس از افشای نظریه خود در انجمن بیت کوین، هیچ کس با او موافق نبود. به همین دلیل، او تصمیم گرفت یک پلتفرم محاسباتی توزیع شده بر روی بلاک چین بسازد؛ نام این پلتفرم اتریوم بود. 

در اتریوم امکان ایجاد برنامه هایی مانند قراردادهای هوشمند و برنامه نویسی وجود دارد. یکی دیگر از ویژگی های Ethereum blockchain امکان ایجاد نرم افزار بر روی آن و انتشار آن است. در این بلاک چین، توسعه دهندگان اجازه دارند نرم افزار DApp را بر روی پلتفرم بلاک چین اتریوم ایجاد کنند که برنامه های غیرمتمرکز هستند.

برنامه های غیرمتمرکز و بلاک چین اتریوم

برنامه های غیرمتمرکز برنامه های دیجیتالی هستند که بر روی یک بلاک چین یا شبکه همتا به همتا “P2P” ساخته شده اند. یک DApp را نمی توان روی یک مرجع کنترل کرد. علاوه بر این، این برنامه عمدتاً بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است و اهداف مختلفی در زمینه توسعه دارد.

به عنوان مثال، یک برنامه وب استاندارد مانند توییتر بر روی یک سیستم کامپیوتری متعلق به یک سازمان اجرا می شود. این سازمان بر کنترل و عملکرد توییتر اختیار کامل دارد. البته ممکن است چندین کاربر پشت مدیریت این اپلیکیشن باشند اما به طور کلی کنترل این اپلیکیشن در دست این سازمان متمرکز است. همانطور که گفتیم، DApp ها برنامه های غیرمتمرکز هستند؛ آنها بر روی بلاک چین یا P2P کار می کنند. برنامه‌هایی مانند Tor یا BitTorrent نمونه‌هایی از برنامه‌هایی هستند که روی رایانه‌ای با جزء P2P اجرا می‌شوند؛ بنابراین کاربران متعددی می توانند از محتوای این برنامه استفاده نموده یا آن را کنترل کنند.

اتر در بلاک چین اتریوم

همانطور که در بالا اشاره کردیم، ارز دیجیتال اتر با علامت اختصاری کوین اصلی این شبکه است. این قطعه در این اکوسیستم کاربردهای متفاوتی دارد. یکی از این برنامه ها، پرداخت برای فعالیت در بلاک چین اتریوم است.

برای ارسال اتر از شخصی به فرد دیگر، شما به عنوان فرستنده باید اتر را در کیف پول خود داشته باشید که به عنوان کارمزد تراکنش از حساب شما کسر می شود. کارمزدها و تراکنش ها در Ethereum blockchain به روش خاصی محاسبه می شود که در ادامه در مورد آن صحبت خواهیم کرد. کوین های اتر بر تعداد معینی اعشار تقسیم می شوند. کمترین مقدار اتر 0.00000000000000001 ETH است که Wei نام دارد. پس از یک Wei، مقدار کمی بیشتر از اتر 0.000000001 ETH است که Gwei نامیده می شود.

لایه های بلاک چین

تمام شبکه های بلاک چین، از جمله بلاک چین اتریوم، دارای 4 لایه هستند که هر لایه اجزای مختلفی را به اکوسیستم بلاک چین اضافه می کند. این لایه ها عبارتند از: لایه صفر، لایه یک، لایه دو، لایه سه. در ادامه هر یک از لایه ها را به اختصار توضیح می دهیم.

لایه صفر: لایه صفر شامل اجزایی مانند اینترنت، اتصالات و سخت افزار برای انجام عملیات لایه یک است. در این لایه زیرساختی برای پشتیبانی از اتریوم، بیت کوین و غیره تشکیل شده است.

لایه یک: لایه اول یک لایه پایه از بلاک چین است و برای برقراری امنیت در بلاک چین نیاز به تغییر ناپذیری در این لایه داریم. این لایه با هر چیزی که به بهبود عملکرد پایه بلاک چین کمک می کند سر و کار دارد. اینها شامل حل اختلاف، زمان بلاک، تنظیمات و قوانین بلاک چین است.

لایه دو: یک لایه در بالای لایه پایه یا یک راه حل شبکه همپوشانی مربوطه قرار می گیرد. پروتکل های لایه 2 برخی از تعاملات لایه 1 را حذف می کنند. این امر مقیاس پذیری بلاک چین را افزایش می دهد. در نتیجه، در پروتکل اصلی بلاک چین، قراردادهای هوشمند تنها مسئولیت سپرده و برداشت را بر عهده دارند. آنها همچنین انطباق فعالیت های خارج از بلوک را بررسی می کنند.

لایه سوم: لایه سوم یک لایه کاربردی است. پروژه هایی که در سطح سه اجرا می شوند، جزئیات فنی کانال ارتباطی را پنهان می کنند و دقیقاً به عنوان یک رابط کاربردی عمل می کنند. اکثر پروژه های اجرا شده در لایه سه مربوط به برنامه های غیرمتمرکز هستند.

راه حل هایی برای لایه دوم بلاک چین اتریوم

قبل از شروع این موضوع، بهتر است درباره اتریوم و ویژگی های آن بیشتر بدانید. شبکه اتریوم اولین بار در سال 2013 توسط ویتالیک بوترین ایجاد شد. شبکه اتریوم که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد، شبکه اتریوم 1 است. این شبکه مقیاس پذیری کمی دارد. این مشکل منجر به تعداد کمی تراکنش در ثانیه می شود و هزینه گس مربوطه افزایش می یابد.

گس و اتصال آن به بلاک چین اتریوم

از آنجایی که فعالیت در بلاک چین اتریوم رایگان نیست، گس همان چیزی است که فعالیت را در دنیای اتریوم ممکن می کند. اساساً گس همان هزینه ای است که برای انجام و پردازش هر تراکنش در Ethereum blockchain پرداخت می شود. واحدی به نام گس برای اندازه گیری توان محاسباتی مورد نیاز برای اجرای هر قرارداد یا تراکنش هوشمند استفاده می شود.

هزینه های گس مبلغی است که ماینرها برای انجام وظایف ضروری در بلاک چین اتریوم می پردازند. همچنین توجه داشته باشید که یک کاربر باید اتر را برای نهایی کردن تراکنش خود در شبکه اتریوم ارسال کند و این اترها به طور موقت به عنوان گس به شبکه معرفی می شوند. برای انجام معاملات ساده باید 21000 گس پرداخت کنید.

مراحل معامله اتریوم

اولین قدم برای معامله اتریوم، انتخاب یک کیف پول امن است. از آنجایی که همه ارزهای فیات مانند ریال یا دلار نیاز به مکانی برای ذخیره سازی دارند، ارزهای دیجیتال نیز به فضای دیجیتال و امن برای نگهداری نیاز دارند. باید در انتخاب کیف پول خود دقت زیادی داشته باشید تا این کیف دارای تمامی کلیدهای خصوصی و عمومی باشد. انواع کیف پول ارز دیجیتال دارای دو نوع کیف پول سرد (سخت افزاری) و کیف پول گرم (نرم افزار) می باشد. هر دوی این ها برای ذخیره ارزهای دیجیتال استفاده می شود. مرحله دوم انتخاب و پیوستن به یک صرافی معتبر ارز دیجیتال است. از آنجایی که ارزهای دیجیتال فضای فیزیکی برای معامله ندارند، صرافی های دیجیتالی وجود دارند که به عنوان واسطه برای معامله ارزهای دیجیتال از جمله اتریوم عمل می کنند. هنگام انتخاب پلتفرم صرافی خود به ویژگی هایی مانند کارمزد پایین، نوع خدمات، پشتیبانی، میزان اعتبار و غیره توجه کنید.

در مرحله آخر باید حساب کاربری خود را در صرافی شارژ کنید. پس از برداشت از حساب کاربری، باید یکی از روش های معاملاتی اتریوم را انتخاب کرده و خرید و فروش را آغاز کنید. اتریوم مانند هر ارز دیجیتالی روش های مختلفی برای معامله، خرید و فروش دارد که در ادامه به همه این روش ها می پردازیم.

• روش مستقیم: سایت های محلی برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال وجود دارد. مردم خرید و فروش و همچنین میزان ارز دیجیتال خود را در این سایت ها ثبت می کنند. افرادی که قصد خرید از شخص را دارند حضوری ملاقات می کنند و راهی برای انتقال مالکیت تعیین می کنند. هیچ واسطه ای در این روش وجود ندارد.
• صرافی ها: همانطور که گفتیم صرافی ها واسطه بین افراد برای مبادله ارزهای دیجیتال هستند. پس از عضویت و ایجاد حساب کاربری در این صرافی ها، می توانید هر مقدار از دارایی خود را خریداری کرده یا بفروشید.
• وب سایت ها و کانال های تلگرام: برخی از وب سایت ها و کانال های تلگرام غیر محلی به کاربران خود امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال را می دهند. در این روش می توانید پس از ایجاد حساب کاربری و احراز هویت، دارایی های خود را خریداری کرده و بفروشید. بهتر است بدانید که این روش ریسک بالایی دارد و احتمال تقلب بسیار زیاد خواهد بود.