شبکه لیکوئید

این مقاله بر روی شبکه لیکوئید و پیامدهای آن برای اکوسیستم بیت کوین تمرکز دارد اما برای اینکه درمورد شبکه لیکوئید بیشتر بدانیم نیاز است تا مقدمه ای را در مورد راه حل های لایه 1 و 2 داشته باشیم. به صورت کلی باید گفت شبکه لیکوئید یک زنجیره جانبی است که بر روی بلاک چین بیت کوین ساخته شده است و زنجیره های جانبی شبکه های لایه 2 هستند. تا انتهای مقاله با ما همراه باشید تا در مورد شبکه لیکوئید، نحوه کارکرد و مزایای آن صحبت کنیم.

راه حل های لایه 1 و 2

اگرچه بیت کوین به محبوب ترین ارز رمزنگاری شده در جهان تبدیل شده است، مشکلات متعددی پذیرش گسترده آن را محدود می کند. بزرگترین این مشکلات، حداقل توان عملیاتی بیت کوین است (بلاک چین بیت کوین می تواند تنها 5 تا 7 تراکنش در ثانیه را پردازش کند). بدین منظور، سیستم های پرداخت متمرکز مانند ویزا می توانند هزاران تراکنش را در یک بازه زمانی یکسان پردازش کنند.

سرعت پایین تراکنش بیت کوین باعث دلسردی سرمایه گذاران نهادی، به ویژه کسانی که درگیر آربیتراژ ارزهای دیجیتال هستند، می شود. خریداران خرده‌فروشی همچنین ممکن است زمان طولانی تأیید تراکنش را بی‌ثمر بدانند زیرا به نقدینگی و تجربه کاربر آسیب می‌زند.

ماهیت شفاف بیت کوین بیشتر برای خریداران بزرگ مشکلاتی ایجاد می کند. هر کسی می تواند موجودی آدرس و مبالغ مربوط به تراکنش های بیت کوین را ببیند. این امر سفارش های بزرگ را در معرض خطر پیشروی قرار می دهد و نگرانی هایی را برای حفظ حریم خصوصی برای خریداران سازمانی ایجاد می کند.

راه حل های متعددی برای حل این مشکلات پیشنهاد شده است، یعنی راه حل های لایه 1 و لایه 2.

راه حل های لایه 1 نیازمند بازنویسی پروتکل بلاک چین برای اجرای تغییراتی مانند اندازه بلوک های بزرگتر یا زمان بلوک های سریعتر هستند. در حالی که اندازه بلوک های بزرگتر و زمان بلوک های سریع تر ممکن است سرعت تراکنش را افزایش دهد، آنها تمایل دارند بر تمرکززدایی و امنیت شبکه تأثیر بگذارند. به همین دلیل است که جامعه بیت کوین پیشنهاد SegWit2X را رد کرد و منجر به هارد فورکی شد که بیت کوین کش را ایجاد کرد.

با این حال، راه‌حل‌های لایه ۲، بدون بازنویسی پروتکل شبکه، در بالای بلاک چین اصلی عمل می‌کنند. شبکه های لایه 2 تراکنش های خارج از زنجیره اصلی را انجام می دهند، از این رو، آنها به عنوان راه حل های “خارج از زنجیره” نیز شناخته می شوند. برای حفظ امنیت و تغییر ناپذیری تراکنش‌ها، نقل و انتقالات خارج از زنجیره انجام می‌شوند و به زنجیره اصلی اضافه می‌شوند.

نمونه های محبوب راه حل های لایه 2 توسعه یافته برای بلاک چین بیت کوین عبارتند از Rootstock، Lightning Network و Liquid Network. 

شبکه لیکوئید چیست؟

شبکه لیکویید یک زنجیره جانبی است که بر روی بلاک چین بیت کوین ساخته شده است. زنجیره های جانبی شبکه های لایه 2 هستند که از طریق یک “پگ دو طرفه، two-way peg” با زنجیره اصلی تعامل دارند. دارایی‌های موجود در یک زنجیره جانبی با ارزش دارایی‌های بومی که نشان می‌دهند، (نسبت 1:1) مرتبط می‌شوند و به هر کسی اجازه می‌دهد از توکن‌ها و سکه‌های خود در بلاک چین دیگری استفاده کند.

شبکه Liquid به گونه‌ای طراحی شده است که صدور، انتقال و تبادل سریع، خصوصی و امن ارزهای دیجیتال، استیبل کوین‌ها، دارایی‌های دیجیتال و توکن‌های امنیتی را در بلاک چین بیت‌کوین فراهم می‌کند. در حالی که Liquid Network در بالای لایه پایه بیت کوین کار می کند اما به طور مستقل عمل کرده و از روش های مختلفی برای دستیابی به توان عملیاتی بالاتر و تراکنش های محرمانه تر استفاده می کند.

Liquid Network در درجه اول به سرمایه گذاران نهادی، صرافی ها، معامله گران ارزهای دیجیتال و سایر مشتریان سازمانی که خواهان سطح بالاتری از حریم خصوصی و تراکنش های سریع تر هستند، خدمات می دهد. سرمایه گذاران خرد نمی توانند مستقیماً از شبکه لیکوئید استفاده کنند، مگر اینکه از طریق یکی از اعضا از این شبکه استفاده کنند.

شبکه لیکویید چگونه کار می کند؟

اساساً، آنچه Liquid Network انجام می دهد این است که یک نسخه پیچیده از BTC به نام L-BTC صادر می کند که می تواند در زنجیره آن استفاده شود. برای استفاده از Liquid Network، کاربران یک “peg-in” را آغاز می‌کنند که شامل ارسال BTC به آدرس شبکه لایتنینگ در بلاک چین بیت‌کوین است. هنگامی که تراکنش 102 تأیید دریافت کرد، مقدار مساوی L-BTC در شبکه Liquid ضرب می شود و به آدرس کاربر ارسال می شود.

دارندگان L-BTC آزادند که از این بیت کوین توکنیزه هر طور که می خواهند در شبکه لیکوئید استفاده کنند. آنها ممکن است از آن برای ترید در یک صرافی سازگار با لیکوئید یا خرید دارایی ها و کلکسیون های دیجیتال منتشر شده در زنجیره استفاده کنند.

اگر کاربر بخواهد بیت کوین خود را برداشت کند، یک “peg-out” را آغاز می کند که با ارسال L-BTC به یک آدرس غیرقابل بازیابی برای سوزاندن شروع می شود. هنگامی که این تراکنش دو تاییدیه جداگانه دریافت کرد، یکی از اعضای شبکه لایتنینگ بیت کوین اصلی را به آدرس کاربر در بلاک چین بیت کوین ارسال می کند.

برخلاف بیت کوین، Liquid Network از روش متفاوتی برای تولید بلاک های جدید استفاده می کند. تراکنش ها با هم در بلوک ها جمع می شوند و توسط 15 کارگزار شبکه لیکوئید امضا می شوند. این Functionaries یا کارگذارها گره های کامل را اجرا می کنند و مسئول اعتبارسنجی تراکنش های جدید و پخش بلوک های جدید در زنجیره هستند.

علاوه بر این، Liquid از تراکنش های محرمانه برای افزایش حریم خصوصی تراکنش های بیت کوین استفاده می کند. این ویژگی جزئیات کلیدی تراکنش مانند مبلغ انتقال یافته، تعداد طرفین درگیر و مانده های باقی مانده در آدرس کاربران را پنهان می کند. با این حال، اعتبارسنجی شبکه همچنان می تواند مبالغ تراکنش، عرضه کل و موجودی کیف پول را تأیید کند.

اگر به آموزش ارز دیجیتال علاقه دارید اما نمیدانید از کجا شروع کنید روی لینک مربوط کلیک کنید.

مزایای استفاده از شبکه لیکویید

تراکنش های سریع تر

Liquid Network از Signed Blocks استفاده می کند که زمان لازم برای اعتبارسنجی و پردازش تراکنش ها را کاهش می دهد. برخلاف ۱۰ دقیقه ای که برای افزودن یک بلاک به بلاک چین بیت کوین طول می کشد، بلاک های جدید در حدود دو دقیقه تایید می شوند.

تراکنش های سریعتر شبکه لیکوئید، آن را برای معامله گران آربیتراژ که برای کسب سود نیاز به انجام معاملات متقابل سریع دارند، به گزینه ای ایده آل تبدیل می کند. بیت کوین با زمان تایید طولانی خود، برای نیازهای چنین افرادی مناسب نیست زیرا مزایای معاملاتی را می توان در عرض چند دقیقه از دست داد.

سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی که می‌خواهند تراکنش‌های سریع‌تری را بدون تبدیل بیت کوین خود به آلت‌ کوین‌ های مخاطره آمیز انجام دهند، می‌توانند با استفاده از L-BTC در صرافی‌های پشتیبانی شده تراکنش کنند. این کار بدان معنی است که آنها می توانند بدون تاخیر نقل و انتقالات و دارایی ها را خریداری کنند و همچنان از امنیت بلاک چین بیت کوین لذت ببرند.

حریم خصوصی بیشتر

ساتوشی ناکاموتو، مخترع بیت کوین، بیت کوین را به عنوان یک دفتر کل عمومی طراحی کرد. این موضوع شفافیت را بهبود می‌بخشد زیرا هر کسی می‌تواند تراکنش‌ها را به آدرس‌های فردی ترسیم کند و حتی موجودی کیف پول را بررسی کند.

با این حال، شفافیت بیت‌کوین می‌تواند باعث گیجی شود، به‌ ویژه برای نهادهایی که تراکنش‌های بزرگ انجام می‌دهند. به عنوان مثال، یک شخص ثالث می تواند از اطلاعات به دست آمده از تجزیه و تحلیل تراکنش ها برای به دست آوردن مزیتی در بازار استفاده کند که به آن پیشروی (frontrunning) می گویند. پیشروی برای سرمایه گذاران مضر است و آنها را از پذیرش بیت کوین منصرف می کند.

Liquid Network تراکنش‌های محرمانه را برای پنهان کردن اطلاعات کلیدی تراکنش از افراد خارجی پیاده‌سازی می‌کند. به این ترتیب، فقط آدرس ارسال، آدرس دریافت و کارمزد تراکنش در زنجیره برای شفافیت ثبت می شود. جزئیات باقیمانده مانند نوع و مبلغ دارایی فقط برای طرفین درگیر در معامله قابل مشاهده است.

کاهش کارمزد تراکنش ها

یک مزیت پنهان از توان عملیاتی بالاتر شبکه لیکوئید، کارمزد کمتری است که برای تراکنش ها پرداخت می شود. هنگامی که شبکه بیت کوین با تراکنش های تایید نشده مسدود می شود، ماینرها برای اولویت بندی برخی از تراکنش ها، هزینه های بیشتری را دریافت می کنند. این امر باعث افزایش کارمزد تراکنش‌های بیت‌کوین در گذشته شده است، به‌ویژه در طول دوره‌های صعودی.

مکانیسم اجماع جدید Liquid (امضای بلوک) سرعت تراکنش را افزایش می دهد، بنابراین کاربران مجبور نیستند برای پردازش سریع تراکنش ها هزینه اضافی بپردازند. کارمزدهای شبکه لیکوئید کم برای سرمایه گذاران خرده فروشی و نهادی ایده آل است که می خواهند بیت کوین را بدون استفاده از سایر بلاک چین ها معامله کنند. در حالی که زنجیره های نسل جدید ممکن است نوید کارمزد تراکنش های کمتری را بدهند، نمی توانند امنیت و نقدینگی بیت کوین را ارائه دهند.

اتمیک سواپ بدون اعتماد (Trustless Atomic Swaps)

معاملات اتمی راهی را برای افراد فراهم می کند تا ارزهای رمزنگاری شده را بدون اتکا به صرافی یا واسطه مورد اعتماد دیگری مبادله کنند. کاربران Liquid می توانند با استفاده از ابزار منبع باز Liquid Swap مبادلات اتمی غیرقابل اعتماد و همتا به همتا را انجام دهند.

به عنوان مثال، کاربران می توانند نسخه های توکن شده BTC (L-BTC) و USDT (L-USDT) را در شبکه لیکوئید مبادله کنند. این موضوع می تواند نقدینگی بیشتری را برای واحدها ایجاد کند و معامله بیت کوین را با سایر دارایی ها آسان تر کند.

صدور دارایی

Liquid Network صدور دارایی های دیجیتال را تسهیل می کند که با توجه به عملکرد محدود بیت کوین، انجام آن غیرممکن است. کاربران می‌توانند دارایی‌های زیر را در Liquid صادر، خریداری و مبادله کنند: توکن‌های ابزاری (utility tokens)، توکن‌های امنیتی، استیبل کوین‌ ها و کلکسیون‌ های دیجیتال (NFT).

محدودیت های شبکه لیکوئید

شبکه Liquid یک سیستم فدرال را اجرا می کند که در آن 15 کارگذار مسئول افزودن تراکنش های جدید و نگهداری دفتر کل هستند. در حالی که این سیستم زمان تایید را کاهش می دهد، بسیار متمرکز بوده و تحت کنترل چند طرف است.

نگرانی های دیگر مربوط به نقاط شکست Liquid است. بسته شدن یا هک کردن بیت کوین دشوار است زیرا هزاران گره (رایانه) شبکه را حفظ می کنند. Liquid تنها به 15 هاب رایانه متکی است که خطر سانسور و حملات مخرب را افزایش می دهد.

شبکه لیکوئید در مقابل شبکه لایتنینگ

مانند Liquid، شبکه لایتنینگ یک شبکه لایه ۲ است که در بالای بلاک چین بیت کوین فعالیت می کند. با این حال، این راه حل های خارج از زنجیره اهداف متفاوتی دارند. در حالی که لایتنینگ پرداخت های خرد بیت کوین را فعال می کند، Liquid بر تراکنش هایی که شامل مقادیر زیادی بیت کوین است تمرکز می کند.

Lightning و Liquid نیز کاربران هدف متفاوتی دارند. کسب‌وکارهای کوچک کانال‌های پرداخت شبکه لایتنینگ را برای پردازش پرداخت‌ های بیت‌کوین بسیار مفید یافته‌اند. برعکس، شرکت‌ هایی مانند موسسات مالی و صرافی‌های ارزهای دیجیتال از Liquid برای اجرای تراکنش‌های خصوصی و سریع‌تر استفاده می‌کنند.

چه کسی شبکه لیکوئید را کنترل می کند؟

Liquid Network زاییده فکر Blockstream، یک شرکت راه حل های بلاک چین به سرپرستی Adam Back است که Back Hashcash را توسعه داد، الهام‌بخش اجماع اثبات کار بیت‌کوین بود و یکی از معدود افرادی بود که ساتوشی ناکاموتو در حین کار روی بیت‌کوین با او تماس گرفت.

در حالی که Blockstream لیکوئید را ایجاد کرد اما این شبکه توسط فدراسیون شبکه لیکوئید اداره می شود. فدراسیون لیکویید شامل 15 اعتباردهنده (“کارگذار”) است. اعضای عادی که می توانند در مورد بروزرسانی شبکه رای دهند و گره هایی که وضعیت شبکه را تایید می کنند.

در حالی که هر کسی می تواند یک گره لیکویید را اجرا کند و شبکه را نظارت کند، تنها 15 کارگذاری که گره های کامل را اجرا می کنند می توانند بلوک های جدیدی ایجاد کنند. این موقعیت به طور منظم در بین اعضای فدراسیون برای دستیابی به اندازه‌ای از تمرکززدایی تغییر می‌کند.

هر عضو فدراسیون شبکه لیکوئید (که لزوماً یک کارمند نیست) می تواند تراکنش های peg-in و peg-out را پردازش کند. (تبدیل BTC به L-BTC) این امر مستلزم آن است که فدراسیون‌ها کیف پول‌ های از پیش تأمین‌ شده را هم روی بیت‌کوین و هم بر روی Liquid نگه دارند، بنابراین کاربران می‌توانند دارایی‌های بسته‌شده یا بازشده خود را به سرعت دریافت کنند.

سخن نهایی

شبکه لیکوئید به عنوان یک راه حل محبوب برای مقیاس بندی شبکه بیت کوین و تطبیق آن با نیازهای سازمانی پدیدار شده است. Liquid بیت کوین را بدون تغییر پروتکل اصلی بهبود می بخشد و بدون به خطر انداختن امنیت به کاربران قابلیت های بیشتری می دهد.

Liquid همچنین عملکرد قابل برنامه ریزی، توکن سازی و قابلیت همکاری را به بیت کوین معرفی می کند. این ممکن است آن را در برابر اتریوم، سولانا، کاردانو و سایر رقبای جدیدتر تقویت کند و جایگاه خود را به عنوان بلاک چین پیشرو در جهان حفظ کند.