امضای چندگانه

امضای چندگانه (Multi signature) نوع خاصی از امضای دیجیتال بوده که شرایطی را ایجاد می کند تا در طی آن یک یا دو کاربر تحت یک گروه، می توانند مدارک خاصی را امضا کنند. پس از آنجایی که امضای چندگانه ترکیبی از چند امضا است، یک امضای منحصر به فرد محسوب می شود. برخی ایجاد امضای چندگانه را مربوط به بازار ارز دیجیتال می دانند، از آنجایی که این امضا خیلی پیشتر از زمان ایجاد بیت کوین وجود داشته است. دلیل استفاده از امضای چندگانه بیشتر به خاطر مسائل امنیتی بوده، اما از آن در محیط های مختلفی نیز استفاده می شود. زمانی که امضای چندگانه راه اندازی شد، در نهایت منجر به ایجاد ولت یا کیف پول های امضای چندگانه شد. آدرس های Multsig امکان دارد در محیط های مختلفی استفاده شود که بیشتر استفاده از آن مربوط به مسائل امنیتی است.

امضای چندگانه چیست؟

همانطور که در مقدمه گفته شد Mulitsig یا امضای چندگانه، شرط لازم برای یک تراکنش است که باید قبل از اجرا دو یا چند امضا داشته باشد. Multisig امنیت بیشتری را نسبت به تراکنش‌های تک امضا فراهم می‌کند. اگرچه استفاده از امضای چندگانه از طرف‌های مجاز برای انجام تراکنش‌ها به عنوان یک رویه قدیمی مورد استفاده است، اصطلاح multisign یا multisig امروزه اغلب به کاربرد آن در ارز دیجیتال بیت‌کوین و تراکنش‌های الکترونیکی مشابه اشاره دارد. تراکنش های Multisig نیز به عنوان تراکنش های M-of-N نامیده می شوند که M تعداد امضاها یا کلیدهای مورد نیاز است و N تعداد کل امضاها یا کلیدهای درگیر در تراکنش است. این مفهوم را می توان در ارزهای دیجیتال مورد استفاده موسسات مالی و همچنین در اجرای قراردادها و فروش خصوصی منابع دیجیتال به کار برد.

روش کار امضای چندگانه چگونه است؟

برای راحتی فهمیدن روش کار امضای چندگانه، با یک مثال شروع می کنیم. فرض کنید یک صندوق حساب وجود دارد که برای باز شدن آن دو کلید وجود دارد که هر یک از این کلیدها دست دو نفر است. بنابراین برای باز شدن کلیدها نیاز به استفاده از هر دو کلید است. روش کار با امضای چندگانه هم بدین شکل است که برای باز شدن اسناد باید چند امضا همزمان وجود داشته باشد. در واقع با ایجاد امضای چندگانه، شرایط امنیتی اسناد بیشتر خواهد شد. مهم ترین اصل این است که اصول اولیه آدرس بیت کوین را بدانیم که ارتباط مستقیم به یک کلید داشته و هیچ گونه ارتباطی به کلید چندگانه یا آدرس های چندگانه ندارد. به صورت کلی وام هایی که در یک امضای چندگانه ذخیره می شوند، تنها با داشتن دو امضا باز خواهد شد. در واقع کاربران با استفاده از امضای چندگانه، یک لایه امنیتی اضافی به صندوق خود اضافه می کنند. مهم ترین نکته این است که اصول اولیه یک آدرس بیت کوین کاملا استاندارد باشد. البته استاندارد بیت کوین وابسته به یک کلید است و هیچ ارتباطی با کلیدهای چندگانه و یا آدرس های چندگانه ندارد.

مزیت استفاده از امضای چندگانه نسبت به تکی چیست؟

معمولا بیت کوین ها تنها یک آدرس داشته و با یک کلید ذخیره می شوند. بنابراین برای معامله بیت کوین برای امضای معاملات تنها یک کلید نیاز بوده و آن هم کلید خصوصی است. بنابراین هر شخصی می تواند به تنهایی انتقال دارایی های دیجیتال خود را انجام دهد. به همین خاطر ممکن است از نظر امنیتی دچار مشکل شوند. ممکن است مجرمان بی شماری تکنیک های جدید را امتحان کرده تا از طریق این نقص بتوانند وجوه کاربران را سرقت کنند. این کاملا واضح است که مدیریت یک آدرس تک کلیدی سریعتر باشد اما از نظر امنیتی چندان معتبر نیست. با استفاده از یک کلید، حجم زیادی از یک داده کنترل می شود که ممکن است با مشکلات امنیتی درگیر باشد. به همین علت است که مجرمان سایبری تکنیک های فیشینگ را تست می کنند تا از این طریق بتوانند دارایی های دیجیتال کاربران را سرقت کنند. 

در یک تراکنش چند امضایی، حداقل دو امضا برای تایید تراکنش بین سه آدرس لازم است. به عنوان مثال، در یک تراکنش بیت کوین، دو امضای فرستنده (به عبارت دیگر، شخصی که بیت کوین خود را خرج می کند) و یک کلید خصوصی دوم خواهد بود. امضا یا امضاهای اضافی می تواند تضمین کند که معامله تنها زمانی به طور کامل اجرا می شود که هر دو طرف از رعایت شرایط معامله راضی باشند. بنابراین اگر طرف A محصولی را از طرف B می‌خرد، طرف C می‌تواند پرداخت بیت‌کوین را در یک ترتیب سپرده‌گذاری نگه دارد و پس از مبادله محصول، پرداخت را انجام دهد. همچنین برای زمانی مفید است که بیش از یک طرف مالکیت داشته باشد و همه طرفین برای انجام معامله مورد نیاز باشند. به این ترتیب هیچ یک از طرفین نمی تواند معامله ای را بدون توافق طرفین دیگر انجام دهد.

از بسیاری جهات، Multisig با معاملات مالی مبتنی بر کاغذ و قراردادهای توافقی که به بیش از یک امضا نیاز دارند، مانند چک های شرکتی که نیاز به دو یا چند امضا دارند، که برای نسل ها وجود داشته است، تفاوتی ندارد. سایر فناوری‌های گذشته، مانند آن‌هایی که امکان انتقال الکترونیکی پول نقد (wire transfers) را فراهم می‌کنند، معمولاً دارای الزامات چند امضایی هستند. با این حال، Multisig در بیت‌کوین با فناوری بلاک چین زیربنایی کار می‌کند و این جفت شدن فناوری بلاک چین با الزامات چند امضایی است که نشان‌دهنده تحول در نحوه انجام تراکنش‌های الکترونیکی است. تراکنش‌های چند امضایی در بلاک چین شفاف‌تر هستند، زیرا یک سابقه غیرمتمرکز از افراد درگیر وجود دارد که ظاهراً امنیت تراکنش را تقویت می‌کند و از فعالیت غیرقانونی جلوگیری می‌کند.

کاربرد امضای چندگانه چیست؟

استفاده از امضای تکی ممکن است گزینه مناسبی برای کریپتوکارنسی نباشد. به عنوان مثال تمام منابع یک شرکت بزرگ تحت یک آدرس استاندارد که دارای کلید خصوصی هستند ذخیره می شوند. به همین خاطر برای اینکه اعضای شرکت به تمامی این منابع دسترسی داشته باشند، از همان کلید استفاده می کنند. بنابراین شرکت ممکن است با مسائل امنیتی درگیر شود. در این راستا استفاده از امضای چندگانه می تواند راه حل مناسبی برای رفع چنین مشکلی باشد. به خاطر اینکه برای دسترسی به منابع شرکت، بایستی چندین امضا وجود داشته باشد.

مزایای استفاده از امضای چندگانه چیست؟

1. احراز هویت دو عاملی: برای استفاده از امضای چندگانه، نیاز به مکانیزم احراز هویت دو عاملی است. البته این نکته را باید در نظر داشت که استفاده از امضای چندگانه به عنوان تایید هویت عاملی می تواند خطرناک باشد. به خاطر اینکه اگر یکی از کلید های چندگانه از بین برود، نمی توان به منابع دسترسی داشت. به همین خاطر راه اندازی سرویس FA2 با کدهای پشتیبان می تواند موثر باشد. علاوه بر این برای حساب های معاملات، بهتر است از Google Authenticator استفاده شود. برای درک درستی از این روند می توان یکی از کلید های خصوصی را در لپ تاپ ذخیره کرد و دیگری را در دستگاه تلفن همراه خود ذخیره کرد. پس تنها کسی می تواند به دارایی کیف پول دسترسی داشته باشد که هر دو کلید را در اختیار داشته باشد. برای رفع چنین مشکلی می توان از سرویس FA2 شخص ثالث با کدهای پشتیبان استفاده کرد، در این حالت امنیت حساب حفظ خواهد شد.

2. افزایش امنیت: استفاده از امضای چندگانه می تواند مشکلات ناشی از بین رفتن کلید خصوصی را از بین ببرد. به خاطر اینکه چنانچه یکی از کلیدها از بین برود، می توان اطمینان داشت که وجوه در امنیت کامل هستند. به دلیل اینکه هکر به احتمال بسیار زیاد تنها به کلید خصوصی دسترسی دارد. علاوه بر این اگر کاربر یکی از کلید های خصوصی خود را از دست بدهد، می تواند با دیگر کلیدهایی که دارد به بودجه خود دسترسی داشته باشد.

3. ایجاد قدرت تصمیم گیری: ممکن است که هیئت مدیره یک شرکت برای دسترسی به منابع یک شرکت، از امضای چندگانه استفاده کند. به همین خاطر برای اینکه به منابع یک شرکت دسترسی داشت، ممکن است یک کلید در اختیار 4 الی 6 نفر از اعضای هیئت مدیره وجود داشته باشد. تحت این شرایط امکان هیچ گونه سرقتی وجود ندارد. پس تصمیماتی اجرا خواهند شد که مورد توافق اکثریت اعضای شرکت باشد.

4. معاملات سرمایه گذاری: ایجاد یک کیف پول چند نفره، می تواند همان معامله سپرده گذاری مابین دو طرف را شامل شود و در این میان نیز یک فرد حد واسط نیز وجود دارد. در این میان نقش یک فرد، واریز وجه است و هیچ کاربری قادر نیست به تنهایی به آن دسترسی داشته باشد و فرد مقابلی که خدمات و کالایی را ارائه می کند، می تواند کلید خود را برای امضا و یا تکمیل معامله استفاده کند. در صورتی که هر مشکلی در این میان پیش بیاید، از کلید خود برای ایجاد امضایی استفاده کند تا دارایی ها ارائه شود. 

معایب استفاده از امضای چندگانه چیست؟

با وجود اینکه استفاده از امضای چندگانه، مزیت دارد اما هر روشی در کنار مزایایی که دارد، ممکن است محدودیت هایی نیز به همراه داشته باشد. برای راه اندازی یک آدرس امضای چندگانه، باید اطلاعات خاصی در این زمینه داشت.

بنابراین از آنجایی که آدرس های بلاک چین و امضای چندگانه نسبتا جدید هستند، بنابراین در صورتی که نتوان آن را راه اندازی کرد، باید به مراجع قانونی مراجعه کرد؛ اما هیچ متولی قانونی وجود ندارد که برای واریزی منابع پیگیری کند. این نکته را باید در نظر داشت که استفاده از کیف پول نمی تواند از کلاهبرداری جلوگیری کند.